Είναι απόλυτα λογικό, στο πλαίσιο της συνεχιζόμενης οικονομικής δυσπραγίας της χώρας, αλλά και των ασφυκτικών της δεσμεύσεων απέναντι στους διεθνείς τοκογλύφους, να εμφανίζονται όλο και περισσότεροι καλοθελητές, όπως τώρα η εταιρεία Gucci, αύριο πιθανότατα κάποιοι άλλοι, για να εκμεταλλευτούν για διαφημιστικούς-εμπορικούς σκοπούς (και) τους αρχαιολογικούς χώρους. Και, φυσικά, είναι συνηθισμένο στο "Ελλαδιστάν" να εκφέρονται απόψεις για τέτοια ευαίσθητα και κρίσιμα ζητήματα, από τους πλέον αναρμόδιους.
Πολλοί έσπευσαν να λοιδορήσουν το Κ.Α.Σ., για την απόφαση μη παραχώρησης του ιερού βράχου της Ακροπόλεως. Κάναμε λόγο, σε προηγούμενο άρθρο μας, για τον "άκρατο οικονομισμό" που έχει υπερισχύσει στις καθημερινές συναλλαγές μας, στις επιλογές μας, στην επικοινωνία μας με τους άλλους, στην ποιότητα της ζωής μας, στο ίδιο μας το λεξιλόγιο. Έχουμε επιτρέψει την εισβολή του χυδαίου και του φτηνού στην Παιδεία, στον Πολιτισμό, στην Ψυχαγωγία. Πώς να το κάνουμε όμως, δεν είναι όλα για ξεπούλημα:
Είχα δυο αγάλματα περίφημα, μια γυναίκα κι’ ένα βασιλόπουλο ατόφια – φαίνονταν οι φλέβες· τόση εντέλειαν είχαν. Όταν χάλασαν τον Πόρον, τα ’χαν πάρη κάτι στρατιώτες και εις τ’ Άργος θα τα πουλουύσαν κάτι Ευρωπαίων· χίλια τάλλαρα γύρευαν. Άντεσε κ’ εγώ εκεί, πέρναγα· πήρα τους στρατιώτες, τους μίλησα· «Αυτά και δέκα χιλιάδες τάλλαρα να σας δώσουνε, να μην το καταδεχτήτε να βγουν από την πατρίδα μας. Δι’ αυτά πολεμήσαμεν». (Βγάζω και τους δίνω τρακόσια πενήντα τάλλαρα.)· κι’ όταν φιλιωθούμεν με τον Κυβερνήτη, (ότι τρωγόμαστε), τα δίνω και σας δίνει ό,τι του ζητήσετε διά να μείνουν εις την πατρίδα απάνου». Και τα ’χα κρυμμένα. Τότε με την αναφορά μου τα πρόσφερα του Βασιλέως να χρησιμέψουν διά την πατρίδα.
Στρατηγός Μακρυγιάννης, “ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ”, τόμος Β΄
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε, σχολιάστε μόνον εφόσον το κείμενό σας συνεισφέρει σε έναν πολιτισμένο και τεκμηριωμένο διάλογο.